Na een geweldig ontbijt, wat is een goed motel zijn geld toch waard, rijden we terug Kentucky in. De eerste klim geeft uitzicht op een stuw met sluizen in de Ohio River. Ernaast een giga papierfabriek.
In Cloverport hebben we trek in koffie. Terwijl ik een historisch bord lees, wordt Thea door de familie Buswell op de koffie genodigd, het kan geen toeval zijn. Gezellig gepraat over deze buurt. Zo schijnt er hier een huis te zijn van waaruit een tunnel naar de rivieroever liep. Daar werden freedom seekers, weggelopen slaven, mee naar bootjes gebracht ten tijde van de Civil War. We genieten van de gesprekken, de koffie en 2 passerende mede fietsers. Nee, voor koffie was voor hun geen tijd, ze rijden ongeveer 120 tot 160 km per dag! Lijkt me niks maar ieder zijn meug.
Bij vertrek vanochtend kwamen we langs een Subway-vestiging en hadden daar onze lunch laten inpakken. Heerlijk aan een vismeertje eten we dat op.
Er passeert nog een goederentrein waarvan ik een, onbeduidend, filmpje maakte.
In een winkeltje in Stephensport, gedreven door Amish, schuilen we even voor een klein buitje en kopen wat lekkernijen en wenskaarten. Vriendelijke, wat wereldvreemde, mensen.
Hun landerijen zien er mooi en wat idyllisch uit.
Als we Brandenburg naderen blijkt dat, zoals vaker, de hotellerie zich aan de snelweg rond de stad te bevindt (http://goo.gl/maps/NPZ2C). Morgen zullen we eens wat naar het centrum rijden, als dat al bestaat. Intussen laven we ons met gerstenat en eten, terwijl er buiten een onweertje woedt, een lekker visje. Niet verkeerd zo'n dag...
Onderweg mijn hondenfluitje kwijtgeraakt. Vanaf nu dus s.v.p. alleen nog goedmoedige lobissen die Twentsch verstaan. :-)
BeantwoordenVerwijderenThomas, je hebt weer geluk! Want Brandenburg hoort bijna tot het Niedersachsisch taalgebied en de hond verstaat dus Twents. Probeer het maar eens.
BeantwoordenVerwijderenJe broertje Albert