28/5, naar Angola, 58 km.

Wakker worden met een natte tent en plasjes rondom. Zo hadden we ons Borre's verjaardag niet voorgesteld!

Het drupt en lekt maar toch gaan we op pad. Maar niet voordat we eerst degelijk hebben ontbeten in, lach niet, de wasruimte van de KOA Camping. 

Vreemd dat je onderweg bij regenachtig weer niets interessants meer ziet, zal wel aan mij liggen.

Opeens komt er een auto naast me rijden. "Ze loopt naast haar fiets!". Oeps, een lekke band! Gisteren hebben we de 3000 km gepasseerd, volgens de wetten van Murphy moet je dan onderhand maar eens een platte oplopen. Er zat een vlijmscherp 1 cm lang steentje in, dwars door de antie-leklaag; het was vast zo'n indianenpijlpuntje. Overigens ziet Thea d'r (voor) band er niet fraai uit, een heleboel barstjes in lengterichting en die zijn niet van deze reis alleen. 

Op een lunchplek bij een benzinestation een stel mede-pensionado's die op een soort gemotoriseerde riksja rondtoeren. Ook wel wat voor ons, later.

Er komt ons eindelijk een fietser tegemoet die iets soortgelijks doet maar dan echt. Eerst naar het zuiden en dan naar de westkust. Alles kan gekker!

Als het tegen halfvier nog steeds drupt en we een acceptabel motel tegenkomen zwichten we, al lag mijn reisdoel 25 km verderop. Thea doet lekker in een machine voor het eerst een flinke was, met droogapparaat na. Heerlijk.

Morgen wellicht de grens over en overmorgen de Niagarafalls bewonderen maar er is ook nog veel gedoe aangaande de Underground Railroad te zien onderweg, kortom niets is zeker...

Inmiddels plenst en dondert het lekker op het dak van Angola Motel.