UGRR. Waarom en hoe eigenlijk?

Waarom?
Gewoon nog weer eens samen lekker een flink en interessant stuk fietsen. De meeste trips die we eerder hebben gemaakt vind je hier; misschien wordt onze ambitie daarmee wat duidelijk.

Waarom daar?
In de USA fietsen vinden we overwegend aangenaam. Misschien is een deel van de bekoring wel de spanning tussen de geografische afstand en de vele Europeese aanknopingspunten die bijna alle mensen daar (denken te) hebben.

Wat is specifiek voor de trip?
De slogan van deze trip is The Way to Freedom. De tocht van slaven die de vrijheid zochten vanuit het zuiden naar het noorden van de USA, later tot in Canada. De tocht kreeg de naam UnderGround Rail Road (UGRR).
Op basis van de UGRR is door de Adventure Cycling Association (ACA) een fietsroute uitgezet van Mobile naar Owen Sound in Canada.
Nee, er is geen relatie met mijn oud-werkgever, de NS. Het is een aanduiding van een geheimzinnig, imaginair netwerk van helpende handen die de vluchtelingen onderweg opvingen. In de laatste wereldoorlog zijn soortgelijke routes en onderduikadressen in West Europa veelvuldig opgezet. Met geheime codes en -gebaren werd geprobeerd om relatief veilig te verhuizen naar veiliger oorden.

UGRR, meer details
UGRR is de gebruikelijke aanduiding van de route. Ze is op veel plaatsen op internet uitvoerig gedocumenteerd. Een Nederlandstalige beschrijving van achtergronden vind je hier. Ik ga niet proberen dat te verbeteren...
We volgen de route van 2006,6 miles die de ACA heeft samengesteld; die is hier uitvoerig is gedocumenteerd.
Met wat extra's aan het begin rond New Orleans, onderweg en aan het eind naar Toronto denken we op zo'n 4000 km uit te komen. Tegen de tijd dat we daar zijn, zal wat wandeltherapie wel goed zijn. Zo vergroeid ben je dan met je fiets, als 'alles' goed gaat :-)

Hoe verder?

• De ACA-fietskaarten zijn verleden jaar al ontvangen.
• Op 9 januari 2013 beginnen we met een enerverende booking van de vluchten-met-fietsen. Steeds weer een uitermate klant-onvriendelijke bezigheid, tenminste als je fietsen mee wilt nemen..
  Maar zand daarover, er is geboekt.
• Het eerste onderkomen - voor 3 nachtjes - in New Orleans is vastgesteld.
• Mijn GPS (Garmin Edge 800) is geladen met USA kaartmateriaal. De bijbehorende ACA routes durf ik niet te laden omdat er tijd is om me te verdiepen in een bruikbare conversie die geen overkill aan data en details oplevert. Misschien komt het er onderweg nog van maar ik betwijfel dat...
• Waarom geen tijd? Nou, omdat we hebben besloten onze oude dag te vergemakkelijken en daarvoor een serieuze verbouwing in gang te zetten. Rijkelijk gedocumenteerd in de bouwblog: Gerania At Last
  Wat een dwaasheid zul je denken, maar ook een succesvolle afleiding van de neiging om wat overgeorganiseerd te willen zijn voordat we vertrekken.
• Naar het thuisfront zal ons communicatiemiddel onderweg voornamelijk deze blog zijn die ik voed met mijn telefoon. Daarvoor is wifi welkom maar wellicht schaf ik me wel een simkaartje aan met een databundeltje erop.
• De blog ga ik tot terugkomst niet publiek beschikbaar maken, uiteindelijk moet je niet alles aan de grote klok hangen en kijkcijfers vind ik van geen belang. Slechts een selecte kring van "medereizigers" deel ik het blogadres mede; van hen zijn reacties dan ook meer dan welkom.
  Ik hoop er van uit te mogen gaan dat de medereizigers er terughoudend mee om willen gaan en de link niet breed verspreiden.
• Wie dat wil, kan zich volautmatisch een mailtje laten toezenden bij iedere aanvulling die we op de blog plaatsen. In de rechterkolom kun je je e-mailadres opgeven en na een beveiligingsvraag wordt je mailadres onthouden. Je ontvangt daarna eenmalig een mailtje waarin je moet bevestigen dat dit inderdaad je bedoeling is, daarna is de zaak rond.
• Komop, we hunkeren naar de vertrekdatum, 4 april 2013.