5/6, verblijf in Owen Sound, 0 km.

Eerst naar de fietsenmaker.  Hij begrijpt de problematiek en zegt het fietsframe te kunnen lassen maar merkt ook op dat het altijd een zwak punt zal blijven. Dit laatste lijkt me inmiddels wel bewezen. De beste man is morgen jarig dus wordt het overmorgen (vrijdag) voordat we het stalen ros weer mogen afhalen. Lijkt me prachtig zo.

Het stadje heeft een groot industrieel verleden. Scheepsbouw, machinefabrieken, de enige tandenstokerfabriek van Canada, het is allemaal verdwenen. Maar anders dan in de USA zie je nauwelijks de trieste bouwvalligheden die dan vaak overblijven. Uit dezelfde bloeiperiode stamt het hoekhuis (1887), nu Coach Inn geheten. Het was een alcoholvrij gebouw met logies voor werkende mannen. Bij aankomst in Owen Sound, gisteren, heb ik er even naar binnen gekeken. Oeps, wat een enge sfeer daar. Klopt, zei de taxichauffeur later, het is er niet echt schoon. Er 'wonen' nu wat daklozen en college-studenten.

In het VVV-Kantoor worden we bedolven onder bereidwilligheid en kaartmateriaal. De oppermedewerkster daar gaat proberen om een ontmoeting te arrangeren met een van de zwarte mensen hier waarvan de (voor) ouders ooit hier naar toe zijn gevlucht. Lijkt me geweldig! 

Op naar het Grey Roots Museum, per taxi want je kunt je sportiviteit altijd nog later overdrijven (8 km). Mooie boel daar met wetenswaardigheden rond de mensen die ooit Owen Sound bevolkten. De Engelsen hadden overeenkomsten gesloten met de Indianen om stukken land over te nemen maar in de tijd van koningin Victoria werden die geschonden en is de hele boel ingepikt. Vanaf pakweg 1800 werden hier Schotten, Ieren en Duitsers toegelaten.

De omstandigheden waren bar primitief. De toestand van de Ieren die hun rampzalig aardappelland ontvluchtten, was erbarmelijk. Ze werden dan ook voor dronkelappen en nietsnutten aangezien. Anders dan de Duitsers, met hun hoge arbeidsmoraal. 

Ook de Underground Railroad wordt gememoreerd, bijvoorbeeld met het levensverhaal van de zwarte John Hall. Ofschoon geboren in Upper Canada, Amherstburg, werd ie opgepakt en als slaaf verkocht gedurende de Engels-Amerikaanse oorlog van 1812. Hij ontsnapte en hervond zijn vrijheid in Owen Sound waar hij stadsomroeper werd. Verder komt het thema van onze reis wat magertjes uit de verf. Al met al toch best zeer leerzaam. 

We lopen terug, langs de fraaie waterval van de Sydenham River naar het monument voor de emancipatie. Jaarlijks houden de zwarten hier - je ziet er overigens weinig - een samenkomst om de banden aan te halen. 

Al met al een lekkere wandeling die een gezonde eetlust en nachtrust opwekt.