4/6, naar Owen Sound, 55 fiets-km's.

Lekker fietsweer vandaag, geen vuiltje aan de lucht, zo lijkt het. We vechten weer gedwee tegen de NNW wind en komen dus langzaam vooruit.

Koffie in Laurel, een winkeltje dat niet op de kaart stond. Mooie meevaller, net als de dame achter de toonbank. Ze vond het zó geweldig, die 2 fietsklanten, dat ze me stelselmatig te weinig laat afrekenen.

De streek hier wordt intensief voor landbouw en ook windmolens gebruikt. Rondkijkend, tel ik er maar liefs 72. Geen wonder dat ook wij hier last van de wind hebben. Ook wordt hier solar-farming bedreven, flinke zonnepanelen die zich automatisch op de zon blijven richten.

We lunchen in Dundalk waar een paar fraaie muurschilderingen prijken. Hier vertonen zich ook Mennonieten met modieus cerise-rode kappen, helaas geen foto.

Even nog een idyllisch prentje schieten van koeien en dan gebeurt HET!

Op 4/6 14:00 hr na 3523 km op 5 km ten noorden van Dundalk een breuk in mijn fietsframe bij het achterwiel. Het voelde alsof je een beginnende lekke band hebt en bovendien teveel hebt gedronken. Fietsen is nu onverantwoord en feitelijk onmogelijk. Einde van de trip?
Verleden keer, een jaar geleden gebeurde dat ook, op dezelfde plek, maar nu er weer zo'n 5000 km op gereden was, had ik dit niet verwacht!

Allereerst moeten we hier weg zien te komen. Ik benader een man die met nog wat anderen  op het land bezig is met zwaar materieel aardappels aan te voeren en te poten. Hij snapt onze situatie en na wat ruggespraak komt ie vertellen dat een collega straks met een truck ons komt vervoeren. Kijk, daar heb je wat aan! 

Ik wil graag dat beste Terry ons brengt naar Owen Sound, het eindpunt van onze route, pakweg 80 km. Een tweede reden om daar heen te gaan is dat we wellicht wat meer faciliteiten willen dan een dorp heeft. Wellicht kan een goed lasbedrijf nog wat herstellen of heeft een bikeshop nog een mooi voorstel. We gaan het morgen rustig uitzoeken. Voorlopig hebben we het in het 'Best Western on the bay' prima...