In een natuurgebied landden 2 swampwachters, boswachters kun je ze toch niet noemen, en iets verderop raak ik geimponeerd door een deurmat van wel 2 meter. Vast een zee-arend besloten we samen bij gebrek aan expertise.
Als reactie op de orkaan Catrina zien we een heuse waterkering en verderop veel huizen op fikse palen. Ja, er is veel geleerd.
Ook is er weer een flinke kroeg geopend. Alhoewel, veel meer dan een geïsoleerde schuur met grofstoffelijke koeling is het niet. Als je er binnenstapt zie je voorlopig niets, zo groot is het verschil in lichtniveau.
Van lieverlee neemt de schade aan de natuur af en bouwen de aard-eekhoorns, hoe die ook mogen heten, mooie keutelhuisjes van de kleihoudende grond.
De bebossing naast de toch wel wat eindeloze weg is vreemd: een rand dennen waar achter onverbiddelijk een nat land begint met strueel (lijkt me een woord voor onbestemd groeb).
Al met al een mooie tocht al vinden we dat er wat flinke pinten bij een Mexicaan tegenover mogen staan na 100 km grotendeels tegenwind...
Morgen maar wat minder.
Mooi, de kop is eraf en de fietsbenen worden weer geolied. Nu op naar het avontuur en dan met veeeel details verslag daarvan graag ;-)
BeantwoordenVerwijderenDag, rijd veilig, ik mis jullie,
Marleen