zondag 14 april 2013

12/4, naar Stockton, 93 km

Eerst nog een staartje van gisteravond. De laatste druppels zijn net op tijd gevallen nog wat te gaan eten. De boel staat her en der mooi blank.
In het 360JazzCafé treedt Kate Cambell op. We kennen haar niet maar dat gaat veranderen. Van haar mooiere liederen nemen we een cd mee. Eigenlijk zou ik het nummer Wish You Blue Sky wel op mijn telefoon willen, maar het is maar een wensje. http://www.katecampbell.com/blues
Vanochtend grepen we alweer naast een degelijk ontbijt, dit motel rammelt maar wat wil bij deze prijs.
De route naar andere kant van 'het water' is voor fietsers zo'n 15 km langer dat via de tunnel. Vanaf de hoge brug kun je wel mooi iets van de imposante haven met -industrie zien.
Iets verderop de US Alabama die in WWII werd gebouwd en ongetwijfeld heroïsche daden verrichtte.
Spanish Fort suggereert meer dan er is te zien. De weg van onze route verandert, smaller en vaak glooiend vanwege de talloze doorsnijdingen door kleine creeks. Zeer vermoeiend maar met af en mooie inkijkjes zoal bij Hillywindcreek in het sompige lage land.
In Stockton vinden we met hulp vanuit het cafe een campeerplekje. We fietsen terug naar Stage Coach Café in Stockton om er te eten. Dat lukt, maar de plas bier waar ik zo naar verlangde, blijft uit. Geen alcohol hier! Methodisten? Het wordt veel thee.
In het stikkedonker terug naar de tent - het wordt hier om 20:00 uur in amper 10 minuten volledig donker - is best een beetje spannend want zonder mijn GPS zou het lastig worden.
In de tent is het best knus. Op de achtergrond horen we het gedoe dat bij een flink kampvuur hoort, maar met 91 km in de beentjes slaap je al snel...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten