6/5, naar Owensboro, 99 km.

Wel eens wakker geworden met een schoolbus voor de deur? Vanochtend wel. De chauffeuse merkt op dat er vandaag veel wind staat. Heel waar, en nog noordelijk ook. We hebben er een beetje last van maar al het overige valt mee. Een prettige fietstemperatuur en aflatende miezerregen.

Het land is veranderd, kennelijk is het vruchtbaar en bruikbaar.  Flinke percelen waar nogal wat af kan komen als je de graansilo's ziet. 

Onderweg eerst een enorme transportband die vanuit een mijn over pakweg 20 km steenkool naar de Ohio River brengt om verscheept te worden. Ook zien we "ja-knikkers", er zit hier kennelijk olie.

In Smithville halen we postzegels voor een paar kaarten. Vergeet het maar, naar "Global" zegels wordt hier nooit gevraagd.  Zo ver is de rest van de wereld hier dus vandaan.

Verderop slagen we ineens geheel onverwachts wel.

Al met al rijden we lekker en na een "footlong" (sandwich van 30 cm) bij Subways in Henderson besluiten we door te rijden naar de nog grotere stad: Owensboro. 

Mooie dreigende luchten geven elders hun water af, zo hoort dat! 

Bij een stel blinkende silo's vragen we wat daar zoal in zit. Domme vraag. Ze zijn leeg in het voorjaar. Na de oogst zijn ze gevuld met diverse granen en bonen, de jaaropbrengst dus. Al pratend wordt Thea op de bok van een flinke combine-machine genodigd. Wat een machine!  Kost een ton of 3 maar dat fabriek op wielen, een John Deer 9760STS, maait, dorst en doet dat het een lust is. Ben zeer onder de indruk van deze bijna-robot en de warme menselijke benadering door eigenaar Phil Lambert en zijn assistent Stephen Fuqua. We hopen er ook later nog contact mee te hebben. 

Ons wordt een goede route gewezen naar een Hollyday Inn Express maar bij aankomst blijken die lieden vol bezet te zijn. Alternatief zit in de verkeerde richting dus laten we de Garmin fietscomputer wat voorstellen doen. Hoe het resultaat zal bevallen, zal later blijken maar de eerste indruk van de kamer in het Owensboro Motel doet ons schrikken. De Indiase uitbater heeft ongetwijfeld geweldig zijn best gedaan, laten we het daar maar eerst bij laten.

We fietsen naar iets dat op een centrum lijkt en lopen daar een keurig eethuis tegen het lijf, Colby's Fine Food & Spirits. Ze kunnen ons dus zelfs een biertje inschenken! Met het bestellen van eten letten we even niet op. Resultaat: per persoon voor een week varkenslapjes. Zo leren we steeds bij.

Helaas geen internet vanavond, dit berichtje wordt dus later verzonden...